Kaseta magnetofonowa i jej historia.
Kaseta magnetofonowa została opracowana w 1963 roku przez firmę Philips. Kaseta magnetofonowa należała kiedyś do najpopularniejszych nośników dźwięku, a przed erą płyt CD, służyła jako nośnik danych. Kaseta magnetofonwa była używana jako pamięć masowa w popularnych komputerach 8-bitowych.
Kaseta magnetofonowa bardzo szybko zdobyła popularność. Jej małe wymiary (102x64x12 mm) pozwalały na większą wygodę nie tylko odtwarzania, ale również przechowywania oraz przewożenia. Największą popularnośc kaseta magnetofonowa zdobyła w latach '80, kiedy to w sprzeaży pojawiły się pierwsze walkmany Sony. Dzięku połączeniu tych dwóch wynalazków ludzie po raz pierwszy mogli słuchać muzyki np. podczas spaceru.
Oprócz kaset magnetofonowych powstały również kasety czyszczące oraz kasety demagnetyzujące. Kaseta czyszcząca jest rodzajem kasety magnetofonowej ze specjalną niemagnetyczną taśmą, która pozwalała na usunięcie brudu i kurzu z głowic magnetofonu. Są dwa rodzaje takich kaset: kasety czyszczące na sucho i na mokro. Kaseta demagnetyzująca jest rodzajem kasety pozwalającej na usunięcie namagnesowania głowicy magnetofonu, powstającego podczas pary urządzenia. Kasety demagnetyzujące najczęściej były zasilane baterią.
Dzieki kasecie magnetofonowej mogliśmy zgrywać ulubione piosenki bezpośrednio z radia, wystarczyło tylko wcisnąć przycisk REC na magnetofonie. Było to dosyć powszechne zachowanie w okresie PRL, kiedy kasety nie były dostępne albo były zbyt drogie.
Niestety kasety miały również wady - dosyć często kasety były wciągnięte (kto z nas nigdy nie przewijał kasety ołówkiem? :)) oraz zrywały się – tutaj wystarczyła tylko taśma klejąca i kaseta dalej działała. Największą wadą kasety była jednak jakość dźwięku, która po kilkudziesięciu odtworzeniach, zrywaniach czy wciąganiach, była dosyć zniekształcona. Problem ten został rozwiazany za pomocą płyt CD oraz formatu mp3, dzięki którym jakość odtwarzanych piosenek była na wysokim poziomie.